Η τενοντίτιδα του ισχίου μπορεί να είναι πηγή χρόνιου πόνου και έντονης ενόχλησης, η οποία μπορεί να έχει σημαντική επίπτωση στην ποιότητα ζωής των ασθενών επηρεάζοντας τις καθημερινές δραστηριότητες από τη βάδιση μέχρι και τον ύπνο.
Η τενοντίτιδα είναι μια φλεγμονή των τενόντων στην περιοχή των γοφών και των γλουτών (γνωστή και ως γλουτιαία περιοχή), που περιλαμβάνει τον μέγιστο, τον μέσο και τον ελάχιστο γλουτιαίο μυ, που εκτείνονται από το πάνω μέρος της λεκάνης έως τον μείζονα τροχαντήρα στην κορυφή του μηριαίου οστού.
Το κύριο σύμπτωμα της τενοντίτιδας είναι ο πόνος, ο οποίος συνήθως γίνεται αισθητός στην περιοχή κοντά στην κορυφή του μηριαίου οστού, πάνω από τον μείζονα τροχαντήρα.
Τα συμπτώματα μπορεί να αναφέρονται στο εξωτερικό του ποδιού, πιθανώς κάτω από το γόνατο, στον γλουτό και περιστασιακά στη βουβωνική χώρα.
Ο πόνος επιδεινώνεται όταν οι ασθενείς:
Ο χρόνιος πόνος στο ισχίο που προκαλείται από την τενοντίτιδα μπορεί να είναι έντονος και να επηρεάσει τη φυσική δραστηριότητα του ασθενούς, να προκαλέσει προβλήματα στον ύπνο και να περιορίσει την ικανότητα του εκτελεί δραστηριότητες που πολλοί θεωρούν δεδομένες για τον γενικό πληθυσμό.
Η τενοντίτιδα του ισχίου επηρεάζει ένα ευρύ φάσμα ασθενών και μπορεί να εμφανιστεί ως συνέπεια τόσο υπερχρήσης όσο και υποχρήσης τενόντων. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η τενοντίτιδα ισχίου είναι κοινή τόσο σε αθλητές όσο και σε μη αθλητές.
Σε νεότερα άτομα, η σωματική δραστηριότητα που απαιτεί υπερβολική χρήση των τενόντων του ισχίου και μπορεί να οδηγήσει σε οξύ τραυματισμό του, όπως τρέξιμο, σκι και χορός, μπορεί να εμφανίσουν τενοντίτιδα του ισχίου. Αν τραυματιστεί κάποιος τένοντας στο ισχίο, η βλάβη δεν αντιμετωπιστεί με την κατάλληλη θεραπεία και υπάρξει περαιτέρω επιδείνωση ή υποχρήση του τένοντα ως συνέπεια του τραυματισμού, τότε μπορεί να προκληθεί χρόνια τενοντίτιδα.
Οι γυναίκες άνω των 40 ετών και ειδικά μετά την εμμηνόπαυση έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα εμφάνισης τενοντίτιδας του ισχίου, καθώς με την πάροδο των ετών οι τένοντες του ισχίου τείνουν να γίνονται πιο άκαμπτοι, με μειωμένη ελαστικότητα κι επομένως πιο επιρρεπείς σε φλεγμονές.
Επίσης, η τενοντίτιδα του ισχίου μπορεί να επηρεάσει έως και 1 στα 3 άτομα με οσφυαλγία.
Η τενοντίτιδα του ισχίου είναι αποτέλεσμα φλεγμονής που μπορεί να προκληθεί μετά από τραυματισμό ή εκφυλισμό, δηλαδή όταν ο ιστός των τενόντων του ισχίου εκφυλίζεται ή καταστρέφεται. Στην τενοντίτιδα, ο τένοντας αδυνατεί να μεταδώσει τα συμπιεστικά φορτία από τους γλουτιαίους μύες στον μείζονα τροχαντήρα, με αποτέλεσμα τον πόνο κατά τη διάρκεια κινήσεων που συμπιέζουν τον τένοντα.
Οι πιο συχνές αιτίες τενοντίτιδας ισχίου είναι οι εξής:
Θέλετε να κατανοήσετε καλύτερα τη λειτουργία του ισχίου/γόνατος;
Έχουμε έναν οδηγό αποκλειστικά για εσάς. Κατεβάστε το Infographic..
Η διάγνωση ξεκινά με ενδελεχή κλινική εξέταση του ασθενούς και λήψη λεπτομερούς ιστορικού από εξειδικευμένο Ορθοπαιδικό, ο οποίο στη συνέχεια συνταγογραφεί τα απαιτούμενα απεικονιστικά τεστ, όπως υπερηχογράφημα ή μαγνητική τομογραφία.
Με τον απεικονιστικό έλεγχο, ο Ορθοπαιδικός μπορεί να εξετάσει λεπτομερώς την παθολογία των ιστών, να εντοπίσει με ακρίβεια τη φλεγμονή καθώς και τυχόν εναποθέσεις ασβεστίου, να αποκλείσει άλλες συναφείς καταστάσεις και να κάνει την τελική διάγνωση που καθορίζει και το θεραπευτικό πλάνο.
Συνήθως η τενοντίτιδα του ισχίου αντιμετωπίζεται συντηρητικά, με τε τη χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής και φυσικοθεραπεία. Οι βασικές ασκήσεις φυσικοθεραπείας μπορούν να βοηθήσουν στην ενίσχυση των γλουτιαίων μυών και να ανακουφίσουν τους τένοντες. Παράλληλα, οι ενέσεις κορτικοστεροειδών στην περιοχή μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση της φλεγμονής.
Μια άλλη θεραπευτική προσέγγιση είναι η έγχυση πλάσματος εμπλουτισμένου σε αιμοπετάλια (PRP), που είναι ένα μείγμα συμπυκνωμένων αιμοπεταλίων του ιδίου του ασθενούς και ορού. Το εν λόγω μείγμα εγχέεται στον τραυματισμένο τένοντα και απελευθερώνει αυξητικούς παράγοντες, οι οποίοι συμβάλλουν στην επούλωση του τραύματος.
Η χορήγηση PRP αποτελεί μια σύγχρονη μέθοδο αντιμετώπισης της τενοντίτιδας του ισχίου, όμως πρέπει να επιλέγεται με αυστηρά κλινικά κριτήρια και να πραγματοποιείται από εξειδικευμένους ιατρούς.
Σε περίπτωση που η συντηρητική θεραπεία δεν αποφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα κι ο ασθενής εξακολουθεί να πονάει και να έχει πρόβλημα στην καθημερινότητά του, τότε συνίσταται η χειρουργική αντιμετώπιση της τενοντίτιδας του ισχίου, η οποία προορίζεται για σοβαρές περιπτώσεις χρόνιας τενοντίτιδας.
Δεν είστε σίγουροι
για τη διάγνωσή σας;
Εξετάστε το ενδεχόμενο μιας δεύτερης γνώμης. Το ταξίδι σας προς την υγεία είναι σημαντικό και σκοπός μας είναι να σας υποστηρίξουμε σε κάθε σας βήμα.
